سلام.
گاهی وقتا سکوت و خلوت بودن دور وبر آدم خیلی خوبه.
ولی در عین حال می تونه به همراه خوب بودنش گاهی زجرآور هم باشه.
مثل الان من که خیییلی خیییلی دوست دارم با کسی از دوستام و خانواده صحبت کنم ولی مقدور نیست. چون هیچ کدومشون در دسترس من نیستن و من موندم یه عالمه حرف .
گاهی وقتا حرف و صحبت زدن وسیله ایی برای انتقال پیام هست ولی گاهی خود صحبت کردن میشه وسیله ایی برای آرامش گرفتن و شنیدن صحبتای دیگری هم چنین.
من حالم خوبه ها ولی وقتی این جوری تنهایی منو محاصره می کنه مثل آدمایی می شوم که دارن شکنجشون می کنن.
