و همین طور سرشتش از آب و خاک است.
عشق در ذات همه ی ما وجود داره. این عشق یک مسیر بلندی داره که یک سر رشته اش به دست ماست و سر انتهایی آن به سمت خدا کشیده شده است. اگر بخواهیم گاهی به خدا نزدیک بشیم این طنابو باید بچسبیم و بریم جلوتر.
شاید پیش بیاد برای همه که یک عشق هایی باعث بشه انسان شل بگیره و بخواد بره سمت اونا چون هم نزدیک ترن هم چون از نزدیک دیده میشوند قشنگی های بیشتری دارن و مثل آهنربا جذبمون می کنن. ولی خب اگر مثل زلیخا بفهمیم هر یوسفی هم که باشد خدای یوسف هم زیباتر است و هم بزرگتر.
چقدر سخت است زیبایی های خدا را درک کنیم.
چقدر سخت است عشق خداوندی برامون کشش بیشتری داشته باشه تا عشق های دیگر
چقدر زندگی سخت است.
امیدوارم براتون عشق هایی به موازات عشق الهی پدید بیاد.
امیدوارم هیچ وقت زندگیتون بی عشق نمونه.
چه اسمشو بزاریم عشق چه علاقه و چه دوست داشتن..هر چی هست موندگار باشه براتون چه از جنس همسرانه چه از جنس فرزند و چه از جنس مادر و پدر و برادر و خواهر و در نهایت خداوندی.
